Anatomie van de nek
Door de nek lopen grote bloedvaten naar de hersenen en het aangezicht. Ook het ruggenmerg bevindt zich in een kanaal dat door de nekwervels gevormd wordt. De nek bevat heel veel kleinere en grotere spieren die ervoor zorgen dat het gewicht van het hoofd op de nek ondersteund wordt en die de bewegingen van de nek controleren. Nekspieren zorgen voor het tot stand komen van voorwaartse, achterwaartse en zijwaartse bewegingen. De spieren gelegen aan de zijkant van de nek zorgen voor draaibewegingen.
Mechanische nekpijn
Een verhoogde spanning in de nekspieren kan in lichte mate aanleiding geven tot stijfheid in de nek. Dit licht stadium van ontregeling uit zich onder de vorm van stijfheid of stramheid bij het ontwaken. Vaak wordt er gedacht: “Ik heb slecht gelegen vannacht.” Later: “Mijn hoofdkussen moet vervangen worden” of “het is de ouderdom”. Na een weinig bewegen of “op gang komen” ebt de stramheid weg.
Naarmate de ontregeling van de spieren toeneemt, verlengt de duur van de ochtendstramheid. Aanvankelijk had men een paar minuten nodig om op gang te komen, later een paar uur of zelfs de hele morgen. Er kunnen tevens klikkende geluiden optreden tijdens bruuske bewegingen.
Bij nog grotere verkrampingen van de nekspieren treedt pijn op. Hierbij is er vaak verminderde beweeglijkheid bij normale activiteiten zoals naar links of rechts kijken, bij achteruit parkeren, oversteken met fiets, enz. De pijn neemt verder toe bij vermoeidheid en stress.
Massage van de pijnlijke spieren brengt slechts een heel tijdelijke pijnvermindering. Spierontspanners eveneens, maar deze medicatie heeft vervelende nevenwerkingen van slaperigheid, sufheid en duizeligheid.
Chiropractische behandelingen kunnen de spierspanningen in de nek normaliseren. De graad van spierontregeling en de duur van de klachten zullen bepalend zijn voor de lengte van de behandeling.
Indien langdurige spierspanningen niet behandeld worden, neemt de druk in de gewrichten toe. Deze constante druk veroorzaakt heel snel een tekort aan voedingstoevoer naar het kraakbeen, wat leidt tot afbraak. Bij dit proces komen er kleine stukjes kraakbeen los, wat men hoort onder de vorm van crepitus. Crepitus is gekraak, geschuur of het gevoel van ‘zand in de nek’ bij normale bewegingen. Kraakbeenslijtage is vooral gekend in relatie tot artrose. Om dit versneld artroseproces te remmen is het belangrijk de juiste behandeling te krijgen.
