Na het nemen van röntgenfoto’s krijgt men vaak te horen: “U heeft artrose”.
De ontwikkeling van artrose
Het ontwikkelen van artrose hangt van verscheidene factoren af: familiale neiging, vroegere letsels, slecht functioneren van de ruggengraat en andere onbekende.
Meestal voelt men de ontwikkeling van artrose niet aangezien het een traag en doorgaans mild proces is. In het kraakbeen van het gewricht sterven bepaalde cellen af, soms hele clusters. Deze zorgen ervoor dat de oppervlakten van het gewricht niet meer effen zijn. Een krakend, korrelig geluid bij beweging van het gewricht treedt op (crepitus). Dit eerste teken van slijtage wordt vaak als normaal gezien, doch is het een waarschuwing dat het gewricht beschadigd is. Bij langdurig slecht functioneren van dit gewricht zal de artrose zich doorzetten. Op foto’s ziet men een aangroei van beenderige uitsteeksels aan de randen van het gewricht, ook wel ‘osteofyten’ of ‘papegaaibekken’ of in milde mate ‘verkalking’ genoemd. Het resultaat hiervan is dikwijls een verminderde mogelijkheid tot bewegen doordat de hele mechaniek van de rug veranderd is. Deze verandering van de bewegingspatronen geeft vaak stramheid, stijfheid tot fellere pijnen in de rug.
Het is niet zo dat bij de chiropractische behandeling van een artrotische rug de verkalking kan afbreken of de rug verder beschadigd raakt. Integendeel! De patiënten merken dat hun mogelijkheden toenemen terwijl de pijn, de stijfheid en het kraken in de gewrichten verminderen.
Zie artrose voor meer uitleg
